Նիկոլի արարքները, ֆորմալ լոգիկայի տեսանկյունից, ունեն սեփական հիմնավորումը․ «Մեր նպատակը անվտանգությունն է: Անվտանգության սպառնալիքը պատերազմն է: Որպեսզի չլինի պատերազմ, մենք պետք է հանձնենք երկիրը»: Կամ. «Ադրբեջանցիները ցանկանում են գրավել մեր երկիրը: Երկիրը գրավելու համար նրանք կարող են սպանել մարդկանց: Որպեսզի մարդիկ կենդանի մնան, մենք պետք է հանձնենք տարածքները» և այլն։
Նման «տրամաբանական կառույցները» ոչ մի ընդհանուր բան չունեն ո՛չ մարդկային, ո՛չ էլ քաղաքական տրամաբանության հետ։ Նիկոլը չի հասկանում, որ մարդկանց տուն է պետք ապրելու համար , հող է պետք, Հայրենիք է պետք։ Չի հասկանում նաև, որ իր առաջնահերթ խնդիրը հենց այդ տունը, հողն ու Հայրենիքը ապահովելն է, ոչ թե այն հանձնելը։
Տպավորություն կա, որ մենք գործ ունենք Արհեստական բանականության հայկական տարբերակի հետ։ Հայտնի է, որ ԱԲ հայկական տարբերակով ոչ ոք լրջորեն չի զբաղվել, այնտեղ այնքան խոռոչներ ու բացթողումներ կան, որ այն պարզապես չի աշխատում։ Ազիմովը մի գրվածք ունի այն մասին, թե ինչպես ռոբոտների առջև խնդիր է դրվում՝ թույլ չտալ, որ մարդիկ սպանեն մարդկանց, դրա համար էլ իրենք են սպանում մարդկանց, որ մարդիկ չսպանեն մարդկանց։
Աղասի Ենոքյան